Het verhaal van Iris

Iris werkt sinds het najaar van 2021 als jurist Ruimtelijke Plannen bij de gemeente Leidschendam-Voorburg. Bij Locatie Ontwikkeling schrijft ze onder andere adviesstukken over aanvragen van inwoners die te maken hebben met de ruimtelijke ordening.

Hoe het begon

“In de zomer van 2021 heb ik mijn studie rechten afgerond. Kort daarna ben ik in dienst getreden bij een detacheringsbureau. Deze opdracht voor de gemeente is de eerste van mijn traineeship. Dit is dus eigenlijk mijn eerste ‘volwassen’ baan. Dat is soms spannend, maar vooral erg leuk.
Toen deze plek aan mij werd voorgesteld, had ik vooral praktische vragen, over reistijd bijvoorbeeld. Ik woon in Rotterdam en wilde niet te veel tijd kwijt zijn aan reizen van en naar huis. Verder waren er geen twijfels. Allebei mijn ouders zijn ambtenaar en werken voor een gemeente heeft me altijd aangesproken. Een goede en betrouwbare werkgever en goede werkuren, wie wil dat nou niet?”

Handen uit de mouwen

“Na zes jaar studeren, was ik wel klaar met de boeken. Ik wilde de theorie heel graag in de praktijk brengen. Een van de eerste dingen die ik hier heb geleerd, is dat die praktijk regelmatig bestaat uit uitzonderingen op de geleerde regels. Dat is het mooie aan werken, ik leer nog steeds iedere dag, maar niet meer uit boeken.

Als jurist bij Ruimtelijke Plannen behandel ik aanvragen van inwoners die betrekking hebben op de ruimtelijke ordening. Bijvoorbeeld over een dakkapel of aanbouw. Om tot een goed eindadvies te komen, overleg ik met mijn collega’s, kijk ik naar de geldende regels en weeg ik de verschillende belangen tegen elkaar af. Ik vind rechtvaardigheid belangrijk. Naar de inwoners, de buren en de stad.”

“De duidelijkheid van een baan bevalt mij wel. Als student heb je veel vrijheid, maar ook veel onzekerheid. Soms zat ik zes dagen per week achter de computer. Nu weet ik dat mijn weekend vrijdagmiddag begint. Ik lees dan voor aan een jongetje met een taalachterstand. Daar geniet ik echt van. Ik help graag anderen als dat kan.

Zo zit ik ook in mijn werk. Ik denk mee met inwoners. Als iets echt niet kan, zoek ik eerst naar alternatieven. Als die er zijn, neem ik ze mee in mijn advies. Door mijn werk weet ik meer dan de aanvrager en als ik iemand zo op weg kan helpen, doe ik dat. Gelukkig stimuleert deze gemeente meedenken en kennis delen.”

Collega’s met passie

“Dat ik een jonkie ben vergeleken met mijn collega’s, ervaar ik niet als een probleem. Sterker nog, de collega’s die ik tot nu toe heb ontmoet, barsten van de ervaring en kennis en staan te springen om dat te delen. Dat is niet alleen handig voor mij, zo leer ik steeds meer, maar hun enthousiasme werkt ook aanstekelijk.”